Αίτηση ακύρωσης κατά «τυπικού» νόμου δεν είναι επιτρεπτή

Σύμφωνα με το άρθρο 45 του Π.Δ. 18/1989 αίτηση ακύρωσης για υπέρβαση εξουσίας ή παράβαση νόμου επιτρέπεται μόνο κατά των εκτελεστών πράξεων των διοικητικών αρχών και των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, που δεν υπόκεινται σε άλλο ένδικο μέσο ενώπιον δικαστηρίου.

Συνεπώς, κατά το ελληνικό σύστημα έννομης προστασίας δεν είναι δυνατή η άσκηση αίτησης ακύρωσης κατά τυπικού νόμου (που ψηφίζεται και εκδίδεται από τη νομοθετική εξουσία δηλαδή και όχι από διοικητικό όργανο) (βλ. Π.Δ.Δαγτόγλου, Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο, 3η έκδοση, απ. 506). Παραδεκτή δηλαδή είναι η άσκηση αιτήσεως ακυρώσεως μόνο κατά των πράξεων που εκδίδονται από τα διοικητικά όργανα και συνεπώς απαραδέκτως προσβάλλονται με το ένδικο βοήθημα της αιτήσεως ακυρώσεως οι πράξεις των οργάνων της νομοθετικής και της δικαστικής εξουσίας, καθώς και οι πράξεις των διοικητικών οργάνων που αφορούν την εκτέλεση δικαστικών αποφάσεων.

Όμως, ουσιαστικοί νόμοι, δηλαδή κανονιστικές πράξεις της διοίκησης μπορούν να προσβληθούν με αίτηση ακύρωσης ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας. Οι κανονιστικές πράξεις που έχουν εκδοθεί βάσει νομοθετικής εξουσιοδότησης μπορούν να προσβληθούν παραδεκτώς με αίτηση ακυρώσεως, εκτός αν έχουν κυρωθεί με νόμο, γιατί πλέον περιλαμβάνονται στις νομοθετικές και όχι στις διοικητικές πράξεις. Επίσης, κανονιστική πράξη που απλώς επαναλαμβάνει τη ρύθμιση τυπικού νόμου κατ’ εξουσιοδότηση του οποίου εκδόθηκε ή άλλης κανονιστικής πράξης, δεν προσβάλλεται αυτοτελώς (βλ. ΣτΕ 1019/2002).

Θεώνη Κάδρα, Δικηγόρος

e-mail:  info@efotopoulou.gr