Διαφορές μεταξύ συνιδιοκτητών – Ορισμένο αγωγής
Για το ορισμένο της αγωγής, που ασκείται από τον οροφοκτήτη κατ’ άλλου οροφοκτήτη, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 17 παρ.3 του ΚΠολΔ κατά την παραπάνω διαδικασία, απαιτείται, κατά την έννοια του άρθρου 216 παρ.1α του ΚΠολΔ, στο δικόγραφο της αγωγής να αναφέρεται ότι: α) τόσο ο ίδιος (ο ενάγων) όσο και ο εναγόμενος είναι κύριοι αυτοτελών και οριζοντίων ιδιοκτησιών της αυτής κοινής οικοδομής, χωρίς να είναι ανάγκη να αναφέρεται στην αγωγή ο τίτλος ιδιοκτησίας των διαδίκων, πολύ περισσότερο όταν αυτή (ιδιοκτησία) δεν αμφισβητείται, β) η προέλευση (από το νόμο ή τη σύμβαση) του δικαιώματος ή της αξίωσης, των οποίων ζητείται η ικανοποίηση και ειδικότερα, εάν αυτά απορρέουν από τη σύμβαση, κυρίως από την πράξη συστάσεως της οροφοκτησίας και τον τυχόν συνταχθέντα Κανονισμό, θα πρέπει να αναφέρεται ρητά η σύμβαση αυτή και εάν έχει μεταγραφεί νόμιμα, διότι τότε μόνο δεσμεύει τους συνιδιοκτήτες, χωρίς να είναι απαραίτητο να μνημονεύεται και ο τόμος και ο αριθμός μεταγραφής στο οικείο υποθηκοφυλακείο, γ) η πρόβλεψη από την πράξη αυτή του συγκεκριμένου δικαιώματος ή της συγκεκριμένης υποχρεώσεως των συμβαλλομένων, των οποίων ζητείται η ικανοποίηση ή η αποκατάσταση και δ) ο χρόνος και ο τρόπος που παραβιάστηκε η αντίστοιχη διάταξη της πράξεως αυτής (ΑΠ 174/2003, ΕφΠειρ 112/2016, ΕφΑθ 4604/2011, ΕφΑθ 6700/2011, ΕφΠατρ 979/2009, ΕφΑθ 316/2008, 530/2006 και 2351/2002, ΕφΠειρ 91/2004 ΝΟΜΟΣ). Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να προσδιορίζονται στο αγωγικό δικόγραφο, για να είναι τούτο ορισμένο, όλα εκείνα τα περιστατικά που θεμελιώνουν την αξίωση, τόσο ως προς την ύπαρξη της παραβίασης, όσο και το είδος και η έκταση των προσβαλλόμενων δικαιωμάτων του εξ αδιαιρέτου συγκύριου, προκειμένου να είναι εφικτή η οριοθέτησή τους και σε περίπτωση παραδοχής της αγωγής η εκτέλεση της απόφασης (ΑΠ 40/2007, ΑΠ 174/2003, ΕφΑθ 4604/2011, 2137/2011 και 847/2007, ΕφΘεσ 2912/2005 και 2840/2002 ΝΟΜΟΣ).
Επί αξιώσεως περί καθαιρέσεως ή απομακρύνσεως ανεπίτρεπτα εγκατασταθείσης κατασκευής επί των κοινοκτήτων και κοινοχρήστων (αδιαιρέτων) μερών του οικοδομήματος κατά παράβαση του Κανονισμού, δεν απαιτείται η περιγραφή του υλικού κατασκευής και των διαστάσεων των υπό καθαίρεση αντικειμένων ή κατασκευών, όπως, ενδεικτικώς, θύρας, κιγκλιδώματος ή στεγάστρου (βλ. ΑΠ 1096/2015, ΕφΠειρ 364/2016 ΝΟΜΟΣ), ούτε πάσχει αοριστίας η ως άνω αγωγή σε περίπτωση μη προσδιορισμού του χρόνου διενεργείας των, κατά παράβαση του Κανονισμού, υπό του εναγομένου ιδιοκτήτου οριζοντίου ιδιοκτησίας γενομένων κατασκευών, καθώς τούτος, όπως και ο περαιτέρω προσδιορισμός τυχόν λεπτομερέστερων χαρακτηριστικών αυτών δύναται να προκύψει από τις αποδείξεις (ΕφΑιγ 124/2019, ΕφΠειρ 364/2016 ΝΟΜΟΣ).[1]
Επίσης, προκειμένου για αγωγή που ασκείται από οροφοκτήτη – διαμερισματούχο κατά ετέρου και που αντικείμενο έχει, με βάση τις ως άνω διατάξεις Νόμου, την υποχρέωση του τελευταίου προς αποζημίωση, για την αποκατάσταση της ζημίας που προξενήθηκε, λόγω υπαίτιας παραβιάσεως από μέρους του εναγομένου της υποχρεώσεώς του να παραλείπει κάθε πράξη, ενέργεια και τρόπο χρήσεως της ιδιοκτησίας που παραβλάπτει τη χρήση των άλλων ιδιοκτητών, για την πληρότητα του δικογράφου, πρέπει, εκτός των άλλων, να αναφέρονται σ’ αυτή τα στοιχεία εκείνα που προσδιορίζουν τη ζημία που υπέστη ο οροφοκτήτης ή διαμερισματούχος στα έννομα αγαθά του από τη συμπεριφορά του εναγομένου. Ειδικότερα, πρέπει να αναφέρονται επακριβώς οι βλάβες κατ’ είδος και έκταση, οι αντίστοιχες ενέργειες (πράξεις) που απαιτούνται για την αποκατάστασή τους, καθώς και τα αντίστοιχα επιμέρους ποσά που αντιστοιχούν σε καθεμία επιμέρους εργασία αποκαταστάσεως κάθε βλάβης, δηλαδή χωριστά η δαπάνη για την αγορά των αναγκαίων υλικών (ποσότητα, ποιότητα αυτών) και χωριστά η δαπάνη για την αμοιβή της απαιτούμενης κάθε επιμέρους εργασίας (αριθμός, ειδικότητα προσωπικού και ημέρες απασχολήσεως) για την αποκατάσταση των εν λόγω ζημιών (Α.Π. 118/2006, ΕλλΔ/νη 2007/117, Α.Π. 914/2005, Α.Π. 1107/2002, Α.Π. 1081, 1084/2002, Α.Π. 1676/2001, ΕλλΔ/νη 2004/83, 85, Α.Π. 569/2000, ΕλλΔ/νη 2000/1574, Α.Π. 762/2000, ΕλλΔ/νη 2001/142, Α.Π. 125/1992, Νο.Β. 1993/473, Εφ.Αθ. 5.347/2008, Ε.Δικ.Πολ. 2010/109, Εφ.Αθ. 247/2005, Ε.Δικ.Πολ. 2006/377, Εφ.Αθ. 6770/2004, Ε.Δικ.Πολ. 2007/44, Εφ.Αθ. 1007/2004, ΕλλΔ/νη 2005/263, Εφ.Αθ. 3534/2003, ΕλλΔ/νη 2004/584), εκτός εάν πρόκειται για κατ’ αποκοπή δαπάνη σε αποκατάσταση της ζημίας (βλ. σχετ. Α.Π. 555/2004, Εφ.Αθ. 5347/2008, Ε.Δικ.Πολ. 2010/109).[2]
Αγγελική Λιγοψυχάκη, ασκ. δικηγόρος
Email: info@efotopoulou.gr
[1] 41/2021 ΕΦ ΑΙΓΑΙΟΥ, δημοσιευμένη σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ
[2] 17244/2018 ΜΠΡ ΘΕΣΣΑΛ, δημοσιευμένη σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ