H μαγνητοφώνηση ιδιωτικής συνομιλίας εν αγνοία και χωρίς τη συναίνεση ενός εκ των συνομιλητών αποτελεί απαράδεκτο αποδεικτικό μέσο
Κατά το άρθρο 443 αρ. 3 ΚΠολΔικ ιδιωτικά έγγραφα θεωρούνται και οι φωτογραφικές ή κινηματογραφικές αναπαραστάσεις, φωνοληψίες και κάθε άλλη μηχανική απεικόνιση, συνεπώς και οι μαγνητοταινίες, αφού αποτελούν την κύρια μορφή της φωνοληψίας. Όταν όμως η μαγνητοταινία που προσκομίζεται ως αποδεικτικό μέσο σε πολιτική δίκη αφορά μαγνητοφώνηση ιδιωτικής συνομιλίας εν αγνοία και χωρίς τη συναίνεση ενός εκ των συνομιλητών, καθίσταται απαράδεκτο αποδεικτικό μέσο, ανεξαρτήτως του προσώπου που επιχείρησε τη μαγνητοφώνηση και ασχέτως του χώρου, όπου έγινε η συνομιλία γιατί αποτελεί ανεπίτρεπτο περιορισμό της συνταγματικά προστατευόμενης ελεύθερης άσκησης της επικοινωνίας σύμφωνα με τα αρ. 2 παρ. 1, 9 παρ. 1 εδαφ. β` και 19 του Συντάγματος και αρθ. 8 ΕΣΔΑ, που κυρώθηκε με το ν.δ. 53/1974, και έχει υπερνομοθετική ισχύ σύμφωνα με το άρθρ. 28 παρ. 1 του Συντ. Εξαίρεση από την ως άνω απαγόρευση ισχύει μόνον χάρη της προστασίας συνταγματικά υπέρτερων εννόμων αγαθών, όπως λ.χ. η ανθρώπινη ζωή. Κάθε άλλη εξαίρεση από την ως άνω απαγόρευση, εισαγόμενη, τυχόν με διάταξη κοινού νόμου, όπως είναι και ο ποινικός κώδικας, είναι ανίσχυρος κατά το μέτρο, που υπερβαίνει το κριτήριο της προστασίας συνταγματικά υπέρτερου έννομου αγαθού (Ολ.ΑΠ 1/2001) [βλ. 996/2010 ΑΠ, δημοσιευμένη σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ].
Με τον ίδιο τρόπο έκρινε και η υπ’ αριθμόν 26/2024 απόφαση του Εφετείου Πειραιώς, δημοσιευμένη σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, σύμφωνα με την οποία: «από την εκτίμηση των ένορκων καταθέσεων των μαρτύρων απόδειξης και ανταπόδειξης […] καθώς και όλων ανεξαιρέτως των εγγράφων, που επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι, πλην του προσκομιζόμενων ψηφιακών αφαιρούμενων δίσκων (usb) που, όπως ορθά κρίθηκε και από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, συνιστούν παράνομο αποδεικτικό μέσο και δεν λαμβάνονται υπόψη, καθόσον περιέχουν δεδομένα ηχογράφησης (ηχητικές καταγραφές) και συγκεκριμένα τις φωνές των εναγόμενων που καταγράφηκαν εν αγνοία τους και χωρίς τη συναίνεσή τους (ΑΠ 996/2010 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, Μιχαήλ Μαργαρίτης/Άντα Μαργαρίτη, ΕρμΚΠολΔ, τόμος 1, άρθρο 340 ΚΠολΔ, αρ. 12), αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά […]».
Αγγελική Λιγοψυχάκη, δικηγόρος
email: info@efotopoulou.gr