Το δημόσιο δε σύναται να προβεί σε ταμειακή βεβαίωση μετά την πάροδο τριετίας από της λήξεως του έτους εντός του οποίου εκτήθησαν οι σχετικοί τίτλοι βεβαιώσεως

Κατά το άρθρο 71 παρ. 1 του ν. 542/1977 «1. Η βεβαίωσις οιουδήποτε φόρου, τέλους, προστίμου, δικαιώματος ή εισφοράς υπέρ του Δημοσίου, μετά των πάσης φύσεως προσθέτων και υπέρ τρίτων, ενεργείται εντός προθεσμίας τριών μηνών από της λήξεως του μηνός εντός του οποίου εκτήθη ο τίτλος βεβαιώσεως…

Ανεξαρτήτως των υπό του προηγουμένου εδαφίου οριζομένων, η βεβαίωσις δύναται να ενεργηθή και μετά την πάροδον της τριμήνου προθεσμίας και ουχί πέραν των τριών ετών, από της λήξεως του έτους εντός του οποίου εκτήθη ο τίτλος βεβαιώσεως». Από την ανωτέρω διάταξη συνάγεται ότι το Δημόσιο δεν δύναται να προβεί σε ταμειακή βεβαίωση (βεβαίωση εν στενή εννοία) απαιτήσεων μετά την πάροδο τριετίας από της λήξεως του έτους, εντός του οποίου εκτήθησαν οι σχετικοί τίτλοι βεβαιώσεως (ΣτΕ 1783/2002, 1503/2006, 2944/2008, πάγια νομολογία).

Συνεπώς και με βάση τα ανωτέρω, εφόσον από του χρόνου εκδόσεως του νομίμου τίτλου μέχρι του χρόνου διενέργειας της ταμειακής βεβαίωσης έχει παρέλθει η τριετία εντός της οποίας έπρεπε να βεβαιωθεί ταμειακώς το εν λόγω χρέος, η ταμειακή αυτή βεβαίωση, βάσει της οποίας επισπεύσθηκε η διοικητική εκτέλεση σε βάρος του διοικουμένου είναι άκυρη λόγω αποσβέσεως του σχετικού δικαιώματος του Δημοσίου, σύμφωνα με το άρθρο 71 του Ν. 542/1977 (βλ. σχετ. ΣτΕ 1093/2010, δημ. ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).

 

Μαρία Τζαβέλα

Δικηγόρος, LL.M.

E-mail: info@efotopoulou.gr