Η υπερβαίνουσα το άρθρο 281 ΑΚ άρνηση του εργοδότη για αποδοχή των υπηρεσιών του εργαζομένου ως λόγος προσβολής προσωπικότητας

Από τις διατάξεις των άρθρων 648, 652, 653 και 656 του ΑΚ προκύπτει ότι ο εργοδότης, διαθέτοντας, με βάση το διευθυντικό του δικαίωμα, την εξουσία να ρυθμίσει όλα τα θέματα που ανάγονται στην οργάνωση και λειτουργία της επιχειρήσεώς του για την επίτευξη των σκοπών αυτής, δεν έχει κατ` αρχήν, εκτός από αντίθετη συμφωνία, υποχρέωση να απασχολεί το μισθωτό και η μη αποδοχή εκ μέρους του των προσφερομένων υπηρεσιών του δεν έχει, κατά τις διατάξεις αυτές, άλλες συνέπειες, εκτός από εκείνες που επέρχονται από την υπερημερία του. Η κατ` αρχήν όμως νόμιμη άρνηση του εργοδότη να αποδεχθεί την εργασία του μισθωτού καθίσταται παράνομη, όταν υπερβαίνει προφανώς τα κριτήρια που θέτει το άρθρο 281 ΑΚ και αποβαίνει έτσι καταχρηστική, όπως όταν εντελώς αδικαιολόγητα επηρεάζει την αμοιβή του εργαζομένου ή θίγει άλλα υλικά ή ηθικά συμφέροντα αυτού για την αποδοχή των υπηρεσιών του, ή επιφέρει χωρίς λόγο προσβολή της προσωπικότητός του, κλπ., οπότε παρέχεται σ’ αυτόν αξίωση για την άρση της προσβολής και την παράλειψή της στο μέλλον. Εξάλλου, η διάταξη του άρθρου 23 παράγρ. 2 του Ν. 1264/82 που επιβάλλει στον εργοδότη, για πρώτη φορά, με απειλή ποινικών κυρώσεων, την υποχρέωση για πραγματική απασχόληση του εργαζομένου, αναφέρεται  στην εξαιρετική περίπτωση που ο εργαζόμενος απολύθηκε και η απόλυση του κρίθηκε άκυρη με δικαστική απόφαση, οπότε η μη απασχόλησή του θεωρείται από το νόμο αδικαιολόγητη (ΑΠ 115/92 Τμήμα Β).

Λαμπρινή Σταμέλου, δικηγόρος

email: info@efotopoulou.gr