Ανακοπή ερημοδικίας σε υπόθεση μικροδιαφορών
Κατά το άρθρο 512 ΚΠολΔ, οι αποφάσεις των Ειρηνοδικείων (πλέον Μονομελών Πρωτοδικείων) σε διαφορές που εκδικάζονται κατά τις ειδικές διατάξεις των άρθρων 466 έως 472 ΚΠολΔ είναι ανέκκλητες, ενώ από τις παρ. 1 και 2 περ. α’ του άρθρου 904 ΚΠολΔ, προκύπτει ότι η αναγκαστική εκτέλεση μπορεί να γίνει εκτός των λοιπών περιπτώσεων που προβλέπονται στο άρθρο αυτό και βάση τελεσιδίκου αποφάσεως ελληνικού δικαστηρίου. Κατά δε το άρθρο 321 ΚΠολΔ, ως τελεσίδικη απόφαση νοείται, εκείνη που δεν μπορεί να προσβληθεί με έφεση και ανακοπή ερημοδικίας. Συνεπώς, ναι μεν οι αποφάσεις μικροδιαφορών είναι ανέκκλητες (άρθρο 512 ΚΠολΔ), όμως σε περίπτωση ερημοδικίας διαδίκου προσβάλλονται με ανακοπή ερημοδικίας (άρθρο 469 ΚΠολΔ) και συνεπώς δεν συνιστούν τελεσίδικη απόφαση, με αποτέλεσμα να μην εκτελούνται προ της, με κάποιο νόμιμο τρόπο, λήξεως της δυνατότητας προσβολής της αποφάσεως με ανακοπή ερημοδικίας ή πριν από την έκδοση αποφάσεως επί της νομίμως ασκηθείσας ανακοπής. Η προσωρινή εκτέλεση, αποτελεί μορφή προσωρινής προστασίας, η οποία βέβαια διακρίνεται από τα ασφαλιστικά μέτρα, τόσο κατά το περιεχόμενο όσο και τις προϋποθέσεις εφαρμογής της. Χορηγείται στον διάδικο που νίκησε, εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις του νόμου, όπως, να πρόκειται για οριστική απόφαση και ταυτόχρονα να υπάρχουν εξαιρετικοί λόγοι να εκτελεσθεί πρόωρα η οριστική αυτή απόφαση ή να υπάρχει κίνδυνος σημαντικής ζημίας του νικήσαντος διαδίκου που να προκύπτει εξαιτίας της καθυστέρησης της εκτελέσεως. Στην περίπτωση των κατ’ αντιμωλία εκδοθεισών αποφάσεων επί μικροδιαφορών, πρόκειται για τις εκ γενετής τελεσίδικες αποφάσεις, αφού δεν υπόκεινται σε κανένα τακτικό ένδικο μέσο, είναι άμεσα εκτελεστές (Γέσιου – Φαλτσή, Αναγκαστική Εκτέλεση I παρ. 15, ΙΙ σελ. 52) και δεν χρειάζεται να κηρυχθούν προσωρινά εκτελεστές, ακόμη και εάν συντρέχουν οι σχετικές προϋποθέσεις (ΕιρΣερ 202/1968, ΕλλΔνη 10, 193).
Άλλως έχουν, όμως, τα πράγματα στην περίπτωση των ερήμην αποφάσεων επί μικροδιαφορών, οι οποίες δεν προσβάλλονται μεν με έφεση (άρθρο 512 ΚΠολΔ), αλλά δεν γίνονται τελεσίδικες (άρθρα 321, 469 παρ. 1 και 904 παρ. 2 περ. α’ ΚΠολΔ) πριν από την, με κάποιο νόμιμο τρόπο, εξάντληση του ενδίκου μέσου της ανακοπής ερημοδικίας, με αποτέλεσμα να μη γεννάται ως έννομη συνέπεια αυτών η εκτελεστότητα, αλλά να αναστέλλεται (ΕιρΚαβ 14/2009, ΝΟΜΟΣ, ΕιρΛευκ 4/2003, ΑρχΝ 2006, 123, ΕιρΣερ 202/1968, ΕλλΔ/νη 10, 193). Συνεπώς, από τα παραπάνω σαφώς συνάγεται ότι στις μικροδιαφορές σε περίπτωση εκδόσεως αποφάσεως ερήμην του εναγόμενου, νόμιμα κηρύσσεται προσωρινά εκτελεστή υπάρχοντος σχετικού αιτήματος, παρά την διατύπωση και της αντιθέτου θέσεως (βλ. ΕιρΑΘ 4832/2001, ΑρχΝ2002, 203, ΕιρΑΘ 2616/1997, ΑρχΝ 1999, 413) με την οποία όμως το Δικαστήριο δύναται να μη συνταχθεί (2209/2024 ΕιρΑθ).
Ευγενία Α. Φωτοπούλου, δικηγόρος
info@efotopoulou.gr