Διάκριση του δικογράφου των Απόψεων και Υπομνήματος στον Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (Κ.Δ.Δ.)

Στο άρθρο 129 του κυρωθέντος με το άρθρο πρώτο του ν. 2717/1999 (ΦΕΚ Α 97), Κώδικος Διοικητικής Δικονομίας (Κ.Δ.Δ.), όπως το άρθρο αυτό ισχύει μετά την αντικατάστασή του με τα άρθρα 29 του ν. 3900/2010 (ΦΕΚ Α 213) και 24 παρ.3 του ν.4446/2016 (ΦΕΚ Α 240), ορίζεται ότι: «1. Το Δημόσιο και το νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου προς τα οποία γίνονται οι κατά το προηγούμενο άρθρο επιδόσεις, έχουν υποχρέωση να αποστέλλουν στο δικαστήριο τον, κατά το άρθρο 149, διοικητικό φάκελο, με αναλυτική έκθεση απόψεων για τη διαφορά και, ειδικότερα, για τους προβαλλόμενους νομικούς και πραγματικούς ισχυρισμούς. 2. Η έκθεση με τον κατά την προηγούμενη παράγραφο διοικητικό φάκελο διαβιβάζονται στο δικαστήριο τριάντα (30) ημέρες τουλάχιστον πριν από τη δικάσιμο. Στις υποθέσεις, για τις οποίες η κατά το άρθρο 128 προθεσμία έχει συντμηθεί, τα στοιχεία αυτά διαβιβάζονται στο δικαστήριο τουλάχιστον οκτώ ημέρες πριν από τη δικάσιμο. Σε περίπτωση εκπρόθεσμης διαβίβασης, η υπόθεση αναβάλλεται, αν το ζητήσει εκείνος που έχει ασκήσει το ένδικο βοήθημα ή μέσο ή εκείνος που έχει ασκήσει την παρέμβαση. …3. …».

Περαιτέρω, στην παρ. 1 του άρθρου 138 του ίδιου Κώδικα ορίζεται ότι: «Υπομνήματα των διαδίκων, για την ανάπτυξη των ισχυρισμών τους, κατατίθενται στη γραμματεία το αργότερο τρεις (3) εργάσιμες ημέρες μετά τη συζήτηση. Μέσα σε προθεσμία τριών (3) εργασίμων ημερών από τη λήξη της παραπάνω προθεσμίας ο αντίδικος εκείνου που κατέθεσε το υπόμνημα μπορεί, με δικό του υπόμνημα, να αντικρούσει τις απόψεις που αναπτύχθηκαν με το υπόμνημα του αντιδίκου του».

Από τις ανωτέρω διατάξεις των άρθρων 129 και 138 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας συνάγεται ότι επί αγωγής αποζημιώσεως, αυτοτελείς ισχυρισμοί του εναγομένου Δημοσίου ή ν.π.δ.δ. συνιστάμενοι στην άρνηση της βάσεως αυτής, μπορούν να προβληθούν μόνο με την έκθεση απόψεων στην προθεσμία που ορίζεται από τις προαναφερθείσες διατάξεις και όχι με υπόμνημα, διότι, κατά τις διατάξεις του άρθρου 138 ΚΔΔ, με το υπόμνημα μπορεί να γίνει μόνο ανάπτυξη ήδη προβληθέντων ισχυρισμών (πρβ. ΣτΕ 1597/2001 και ΣτΕ 3725/1992, 3449/1994 7μ., 385/1996, 478/1998, 662, 2252/1999, 3981/2000, 4491/2001, 1293/2015).

 

Ναταλία Κ. Νεραντζάκη, δικηγόρος

info@efotopoulou.gr