Εκχώρηση της απαίτησης

Η ΑΚ 455 αναφέρεται στη σύμβαση της εκχώρησης, η οποία δίνει τη δυνατότητα μεταβίβασης της απαίτησης από τον παλιό στον νέο δανειστή. Ως αντικείμενο της μεταβίβασης αυτής, ορίζονται οι απαιτήσεις, δηλαδή τα ενοχικά δικαιώματα που παρέχουν στον δανειστή την εξουσία να ζητήσει από τον οφειλέτη ορισμένη παροχή, ανεξάρτητα τη δικαιογόνο αιτία (δικαιοπραξία, αδικοπραξία, αδικαιολόγητος πλουτισμός).

Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 933 του ΑΚ, η αξίωση για την ικανοποίηση της ηθικής βλάβης δεν εκχωρείται, ούτε κληρονομείται, εκτός αν αναγνωρίστηκε με σύμβαση ή επιδόθηκε γι` αυτήν αγωγή. Ως επίδοση πρέπει να θεωρηθεί η άσκηση της αγωγής, η οποία σύμφωνα με το άρθρο 215 του Κ.Πολ.Δ., γίνεται με κατάθεση του δικογράφου στη γραμματεία του δικαστηρίου και επίδοση αντιγράφου στον εναγόμενο. Η αγωγή μπορεί να είναι καταψηφιστική ή αναγνωριστική (Γεωργιάδη – Σταθόπουλου, ΑΚ, τόμο 111, άρθρο 934, σελ. 822).

Εξάλλου, από τη διάταξη του άρθρου 455 του ΑΚ σύμφωνα με την οποία ο δανειστής μπορεί με σύμβαση να μεταβιβάσει σε άλλον την απαίτησή του χωρίς τη συναίνεση του οφειλέτη, προκύπτει ότι η μεταβίβαση της απαίτησης από τον παλιό (εκχωρητή) στο νέο δανειστή (εκδοχέα) πρέπει να γίνει με σύμβαση, η οποία πρέπει να καταρτισθεί μεταξύ τους, ενώ δεν αρκεί μονομερής δήλωση του εκχωρητή για να επιφέρει το αποτέλεσμα αυτό (ΑΠ 582/1962 ΝοΒ 11.377). Για την κατάρτιση της σύμβασης αρκεί και σιωπηρή αποδοχή από την πλευρά του εκδοχέα (Γεωργιάδη – Σταθόπουλου, ΑΚ, τόμο 11, άρθρο 455, σελ. 571).

Περαιτέρω, αντικείμενο εκχώρησης μπορεί να αποτελέσει και επίδικη απαίτηση. Από τη διάταξη του άρθρου 225 του ΚΠολΔ προκύπτει ότι η μεταβίβαση του αντικειμένου της δίκης δεν επιφέρει μεταβολή στην έννομη σχέση της δίκης, η οποία συνεχίζεται με τους ίδιους διαδίκους κανονικά. Έτσι σε περίπτωση εκχώρησης της επίδικης απαίτησης μετά την εκκρεμοδικία, ο ειδικός διάδοχος δικαιούται να παρέμβει στην εκκρεμή δίκη και να καταστεί διάδικος, η δίκη όμως εξακολουθεί να διεξάγεται με το διάδικο (ενάγοντα ή εναγόμενο) που μεταβίβασε, ο οποίος και νομιμοποιείται προς τούτο, με την ιδιότητα πλέον του μη δικαιούχου διαδίκου (ΑΠ 371, 372/1989 Δ 21.564, ΑΠ 648/1980 ΝοΒ 28.1995, Εφ.Αθ. 4733/1997 Ελλ.Δνη 39.421).

Βασιλική Φλωκατούλα, δικηγόρος

info@efotopoulou.gr