Νοσήλια. Τι περιλαμβάνουν; Τι χρειάζεται να αναγράφεται στην αγωγή αποζημίωσης για το ορισμένο αυτών;

Ο τρόπος και η έκταση της αποζημιώσεως, η οποία οφείλεται σε αδικοπραξία (άρθρο 914 Α.Κ), προσδιορίζεται στις διατάξεις των άρθρων 297, 298 Α.Κ, καθώς και στη διάταξη του άρθρου 929 εδ. α` του ΑΚ, σύμφωνα με την οποία, «Σε περίπτωση βλάβης του σώματος ή της υγείας προσώπου, η αποζημίωση περιλαμβάνει εκτός από τα νοσήλια και τη ζημία που έχει ήδη επέλθει, οτιδήποτε ο παθών θα στερείται στο μέλλον ή θα ξοδεύει επιπλέον εξαιτίας της αύξησης των δαπανών…». Ως νοσήλια νοούνται οι δαπάνες που είναι αναγκαίες για τη σωτηρία και την αποκατάσταση της υγείας του παθόντος. Τα «νοσήλια» έχουν ευρύ περιεχόμενο και περιλαμβάνουν κάθε δαπάνη, που έγινε ή κρίθηκε αναγκαία για την αποκατάσταση της υγείας του θύματος. Σ’ αυτά περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, η δαπάνη παραμονής σε νοσοκομείο, η δαπάνη αγοράς φαρμάκων και ορθοπεδικών ειδών, οι επισκέψεις σε γιατρούς, οι ιατρικές εξετάσεις, η ειδική βελτιωμένη τροφή, όταν αυτή επιβάλλεται στη συγκεκριμένη περίπτωση (συνήθως επί καταγμάτων), η πρόσληψη αποκλειστικής νοσοκόμας στο νοσοκομείο ή στο σπίτι σε βαριές περιπτώσεις σωματικών κακώσεων, η δαπάνη για τη μίσθωση αυτ/του (ταξί) για την μετάβαση του παθόντος στο νοσοκομείο για εξετάσεις (Κρητικός, Αποζημίωση από τροχαία αυτοκινητικά ατυχήματα, έκδοση 1998, αρ. 221).

Συνεπώς, στην έννοια των νοσηλίων, περιλαμβάνονται τόσο η δαπάνη για την αγορά φαρμάκων και γενικά κάθε δαπάνη που κατά την ιατρική επιστήμη ήταν αναγκαία για την αποκατάσταση της υγείας του παθόντος ανεξάρτητα από το ύψος της (βλ. ΕφΑιγ 147/2019 , ΕφΔωδ 84/2014 δημ. ΝΟΜΟΣ).

Εξάλλου, η αγωγή που έχει ως αντικείμενο αποζημίωσης για τέτοιες εν γένει δαπάνες (νοσήλια), για να είναι ορισμένη πρέπει στο δικόγραφο αυτής κατά τα άρθρα 118 αρ. 4 και 216 παρ. 1 ΚΠολΔ, να εξειδικεύονται οι επί μέρους δαπάνες κατ’ είδος, έκταση και ποσό, σε τρόπο που να παρέχεται στον εναγόμενο η ευχέρεια της άμυνας και στο δικαστήριο η δυνατότητα ελέγχου του βάσιμου κατά νόμο αυτής, διαφορετικά η αγωγή είναι αόριστη και απορριπτέα ως απαράδεκτη, είτε αυτεπαγγέλτως, είτε κατόπιν προβολής σχετικού ισχυρισμού από τον εναγόμενο.

Η αοριστία δε αυτή δεν μπορεί να συμπληρωθεί ούτε με τις προτάσεις, ούτε με παραπομπή στο περιεχόμενο άλλων εγγράφων της δίκης, ούτε από την εκτίμηση των αποδείξεων (ΑΠ 1366/2018, ΕφΑΘ 517/2019 ΤΝΠ Νόμος). Όσο αφορά τη δαπάνη για αγορά φαρμάκων, η αναγραφή του είδους των κακώσεων και παθήσεως της ενάγουσας, της αναγκαιότητας της φαρμακευτικής αντιμετωπίσεώς τους και των επιμέρους παραστατικών που αντιστοιχούν στις πραγματοποιηθείσες δαπάνες, αρκούν για την πληρότητα του δικογράφου της αγωγής περί αποζημιώσεως κατά την έννοια του άρθρου 216 ΚΠολΔ και δεν είναι απαραίτητο να αναφέρεται το είδος και η ποσότητα των φαρμάκων και φαρμακευτικών ειδών που προμηθεύτηκε ο παθών, διότι τα ανωτέρω στοιχεία αποτελούν ζητήματα που θα προκύψουν από τις αποδείξεις.

 

Πηγή: ΕΦ ΑΘ 684/2023

Ναταλία Κ. Νεραντζάκη, δικηγόρος

info@efotopoulou.gr