Προσδιοριστικά στοιχεία σε αγωγή για διαφυγόν κέρδος

Κατ’ άρθρο 298 ΑΚ η αποζημίωση περιλαμβάνει τη μείωση της περιουσίας του δανειστή (θετική ζημία), καθώς και το διαφυγόν κέρδος, εκείνο δηλαδή που προσδοκά κανείς με πιθανότητα, σύμφωνα με τη συνηθισμένη πορεία των πραγμάτων ή τις ειδικές περιστάσεις και ιδίως τα προπαρασκευαστικά μέτρα που έχουν ληφθεί. Το διαφυγόν κέρδος είναι η αποθετική ζημία της περιουσίας του ζημιωθέντος, η οποία εισέρχεται, με την παρακώλυση απόκτησης ενός αγαθού, το οποίο με πιθανότητα αναμενόταν προς επαύξηση της περιουσίας του ζημιωθέντος. Όπως έχει κριθεί από τη θεωρία άλλωστε υποχρέωση αποζημίωσης του δικαιούχου πράγματος, όταν καταστράφηκε,  υπάρχει όχι μόνο για την αξία που είχε κατά το χρόνο της καταστροφής αλλά και για το διαφυγόν κέρδος από τη στέρηση της εκμετάλλευσής του και μάλιστα μέχρι της πληρωμής της αξίας του πράγματος καθώς και για τους τόκους επί του διαφυγόντος κέρδους. Η αποζημίωση περιλαμβάνει τη διαφορά μεταξύ της παρούσας περιουσιακής κατάστασης του ζημιουμένου και εκείνης που θα βρίσκονταν αν δεν συνέβαινε το ζημιογόνο γεγονός (Β. Βαθρακοκοίλης, ΕρΝομΑΚ, άρθρο 298, σελ. 100-107). Από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι τα περιστατικά που προσδιορίζουν την προσδοκία ορισμένου κέρδους, με βάση την κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων πιθανότητα, καθώς και οι ειδικές περιστάσεις και τα ληφθέντα προπαρασκευαστικά μέτρα, πρέπει, κατά το άρθρο 216 παρ. 1 ΚΠολΔ να εκτίθενται στην αγωγή. Πρέπει δηλαδή να γίνεται μνεία των συγκεκριμένων περιστατικών, περιστάσεων και μέτρων που καθιστούν πιθανό το κέρδος, καθώς και επίκληση του σχετικού κονδυλίου (Βλ. και ΟλΑΠ 20/1992 ΕλλΔνη 33. 1435, 502/2007 Εφ Θεσσαλ.).

Λένα Πολύζου, δικηγόρος

Email: info@efotopoulou.gr