Ελάχιστη διάρκεια αστικής μίσθωσης

Σύμφωνα με το άρθρο 2 παρ. 7 του Ν. 2160/1993 σχετικά με τον «ΕΟΤ-ΚΑΖΙΝΑ-ΜΑΡΙΝΕΣ», όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει με την περ.2 της υποπαραγ. ΙΔ1 της Παραγράφου ΙΔ’ του Ν. 4254/2014 (ΦΕΚ Α΄ – 85/07/04/2014):

«Ακίνητο που εκμισθώνεται για προσωρινή διαμονή του μισθωτή για χρονικό διάστημα μικρότερο των τριάντα (30) ημερών θεωρείται τουριστικό κατάλυμα».

Η προγενέστερη ρύθμιση της εν λόγω παραγράφου 7 του άρθρου 2 του ως άνω νόμου όριζε τα εξής: «Δεν θεωρούνται τουριστικά καταλύματα τα ακίνητα, τα οποία αποδεδειγμένα εκμισθώνονται εν όλω ή εν μέρει για προσωρινή διαμονή του ίδιου του μισθωτή με μίσθωμα που ορίζεται κατά μήνα, είτε συνολικά για όλη τη διάρκεια της μίσθωσης, εφόσον η μίσθωση υπερβαίνει τις ενενήντα (90) ημέρες».

Από τα ανωτέρω συνάγεται ότι η ελάχιστη διάρκεια της μίσθωσης κατοικίας είναι πλέον (και μέχρι 31-12-2014, οπότε καταργείται το άρθρο 2 του Ν. 2160/1993) τριάντα μέρες και όχι ενενήντα μέρες, όπως ίσχυε πριν. Έτσι, η κατώτερη επιτρεπτή διάρκεια μίσθωσης κατοικίας είναι πλέον ο ένας μήνας και η μίσθωση ακινήτου διάρκειας άνω του ενός μήνα δεν θεωρείται μίσθωση τουριστικού καταλύματος και κατά συνέπεια αποτελεί αστική μίσθωση κατοικίας.

Από 01-01-2015, οπότε και παύει η ισχύς του άρθρου 2 του Ν. 2160/1993, βάσει του άρθρου 51 παρ.4 Ν.4276/2014,ΦΕΚ Α 155/30.7.2014, ισχύει το άρθρο 2 παρ.1 του νέου νόμου 4276/2014 (ΦΕΚ Α’ 155/ 30.7.2014) το οποίο θέτει και πάλι ως ανώτατο όριο εκμίσθωσης τουριστικού καταλύματος (και ταυτοχρόνως κατώτατο όριο αστικής μίσθωσης) τις 30 ημέρες, το οποίο ορίζει: «1. Ακίνητο που εκμισθώνεται για προσωρινή διαμονή του μισθωτή για χρονικό διάστημα μικρότερο των τριάντα (30) ημερών θεωρείται τουριστικό κατάλυμα».

Συνοψίζοντας, σύμφωνα με την Υπουργική απόφαση ΥΑ 277//2013 (ΥΑ 27715 ΦΕΚ Β΄ 3118/2013) (άρθρο 1), που εκδόθηκε κατόπιν εξουσιοδοτικής διάταξης του νόμου 4179/2013, και κατά τις διατάξεις του  άρθρου 46 του Ν. 4179/2013, κατά περίπτωση ανά τουριστικό κατάλυμα ισχύουν τα κάτωθι χρονικά όρια εκμίσθωσης:

«1.1 Ως τουριστικές επιπλωμένες επαύλεις (βίλες) ορίζονται μονοκατοικίες, επιφάνειας τουλάχιστον 100 τ.μ., οι οποίες έχουν ανεξάρτητη εξωτερική προσπέλαση και παρουσιάζουν αυτοτέλεια οικοπέδου/ γηπέδου και κτίσματος. Δομούνται με όρους δόμησης κατοικίας. 1.2 Οι τουριστικές επιπλωμένες επαύλεις δεν κατατάσσονται σε τάξεις. Μπορούν να εκμισθώνονται ημερησίως, με εξαίρεση την περίπτωση της παρ. 5 του άρθρου 46 του Ν. 4179/2013, με την οποία δίνεται η δυνατότητα εκμίσθωσης τουλάχιστον για μια εβδομάδα και όχι πέραν των τριών (3) μηνών συνολικά κατ’ έτος» (οπότε κατ’ εξαίρεση εδώ διατηρείται το τρίμηνο).

«2.1 Ως τουριστικές επιπλωμένες κατοικίες ορίζονται μεμονωμένες ή σε συγκρότημα μονοκατοικίες, επιφανείας τουλάχιστον 40 τ.μ. εκάστη, με αυτοτέλεια λειτουργίας και ανεξάρτητη εξωτερική προσπέλαση. Δομούνται με όρους δόμησης κατοικίας. 2.2 Επιτρέπονται κατά ανώτατο όριο δέκα (10) κατοικίες ανά οικόπεδο/γήπεδο. 2.3 Οι τουριστικές επιπλωμένες κατοικίες δεν κατατάσσονται σε τάξεις και μπορούν να εκμισθώνονται ημερησίως».

 

Θεώνη Κάδρα, Δικηγόρος

e-mail: info@efotopoulou.gr