Νομιμοποίηση πιστωτή σε περίπτωση εκχώρησης της απαίτησης μετά την υποβολή της αίτησης του Ν. 3869/2010
Από τις διατάξεις του άρθρου 225 §§1 και 2 του ΚΠολΔ συνάγεται ότι παρέχεται η δυνατότητα στους διαδίκους και μετά την εκκρεμοδικία να μεταβιβάσουν το επίδικο πράγμα ή δικαίωμα, υπό τους όρους και προϋποθέσεις του ουσιαστικού δικαίου. Η μεταβίβαση όμως του επίδικου πράγματος ή δικαιώματος, που έγινε μετά την επέλευση της εκκρεμοδικίας, δεν επιφέρει μεταβολή στην έννομη σχέση της δίκης, διότι αυτή δεν αποβαίνει αναγκαίο παρακολούθημα της ουσιαστικής έννομης σχέσης, αλλά η δίκη συνεχίζεται μεταξύ των διαδίκων, εωσότου νομίμως περατωθεί. Μέχρι τότε μόνος νομιμοποιούμενος να διεξαγάγει τη δίκη είναι ο διάδικος που μεταβίβασε μετά την επέλευση της εκκρεμοδικίας το επίδικο πράγμα ή δικαίωμα (ΑΠ 1591/2003), η σε περίπτωση θανάτου αυτού, ο νομιμοποιούμενος, σύμφωνα με το άρθρο 290 του ΚΠολΔ, να συνεχίσει στο όνομα του τη δίκη, κληρονόμος αυτού (ΑΠ 644/2000, ΑΠ 103/1997, ΑΠ πλειοψ. 372/1989). Ο ειδικός διάδοχος του δεν αποκτά αυτοδικαίως την ιδιότητα του διαδίκου και δεν εισέρχεται στη θέση του δικαιοπαρόχου του, διαδίκου, ούτε μετά τον θάνατο του τελευταίου, αλλά έχει δικαίωμα, έως την έκδοση αμετάκλητης απόφασης, ν` ασκήσει παρέμβαση, ακόμη και για πρώτη φορά ενώπιον του Αρείου Πάγου (ΟλΑΠ 1/1996).
Εξάλλου η δικαστική, ρύθμιση των οφειλών, που ανοίγει με την αίτηση του αρθρ. 4 § 1 ν. 3869, αποτελεί μη γνήσια υπόθεση της εκούσιας δικαιοδοσίας, δηλαδή γνήσια ιδιωτικού δικαίου διαφορά, που για λόγους σκοπιμότητας έχει υπαχθεί στη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας. Συνέπεια δευτερογενούς διαγνώσεως συγκεκριμένου δικαιώματος δικαστικής διαπλάσεως αποτελεί, αντίθετα, η επιδιωκόμενη διάπλαση στις μη γνήσιες υποθέσεις της εκούσιας δικαιοδοσίας, Σ` αυτές το αντικείμενο της δίκης ταυτίζεται προς το αντίστοιχο αντικείμενο της δικής της αμφισβητούμενης δικαιοδοσίας και ιδίως με το αντικείμενο της διαπλαστικής αγωγής (Πάρις Αρβανιτάκης: «Η εκούσια διαδικασία ως διαδικαστικό πλαίσιο του Ν.3869/2010, σε σεμινάριο επιμορφώσεως Ειρηνοδικών στην Εθνική Σχολή δικαστικών Λειτουργών). Συνεπώς και στις διάφορες του ν. 3869/2010 εφαρμόζεται αναλογικά το άρθρο 225 ΚΠολΔ, που όπως προαναφέρθηκε ορίζει ότι η διάθεση του περιουσιακού δικαιώματος, στο οποίο αφορά το αιτούμενο ρυθμιστικό μέτρο εκούσιας δικαιοδοσίας, είναι έγκυρη, και η σχετική διαδικασία συνεχίσει την πορεία της ακώλυτα, ο δε ειδικός διάδοχος του αρχικά νομιμοποιούμενου έχει δικαίωμα, έως την έκδοση αμετάκλητης απόφασης, ν` ασκήσει παρέμβαση (89/2013 ΕιρΚορινθ, ΝΟΜΟΣ).
Συνεπώς, κατόπιν των ανωτέρω, αν η απαίτηση εκχωρηθεί μετά την κατάθεση της αίτησης από τον οφειλέτη, δεν υπάρχει νομική μεταβολή που επηρεάζει τον οφειλέτη. Αυτός δεν οφείλει ούτε να καταθέσει νέα αίτηση, ούτε και να προβεί σε νέα επίδοση στον εκδοχέα. Εφαρμόζεται το άρθρο 225 ΚΠολΔ και δύναται ο νέος δανειστής να ασκήσει κύρια παρέμβαση, προκειμένου να καταστεί διάδικος στην διαδικασία και να εισπράττει τις καταβολές όπως θα οριστούν από τη ρύθμιση των οφειλών.
Μαρία Τζαβέλα
Δικηγόρος, LL.M.
E-mail: info@efotopoulou.gr