Ανώτερο όριο ηλικίας υιοθετούντος σε υιοθεσία ανήλικου τέκνου

Σύμφωνα με το άρθρο 1543 ΑΚ αυτός που υιοθετεί ανήλικο πρέπει να είναι ικανός για δικαιοπραξία, να έχει συμπληρώσει τα τριάντα χρόνια του και να μην έχει υπερβεί τα εξήντα. Τόσο η Διεθνής Σύμβαση του Στρασβούργου όσο και οι διατάξεις του ΑΚ θέτουν ως γενική αρχή που διέπει το δίκαιο της υιοθεσίας το συμφέρον του υιοθετουμένου, τη γενική δε, αυτή αρχή πρέπει να υπηρετεί κάθε ερμηνεία των επιμέρους ρυθμίσεων. Η διάταξη του άρθρου 1543 ΑΚ, η οποία ορίζει ότι ο υιοθετών πρέπει να μην έχει υπερβεί τα εξήντα έτη, πρέπει ως επιλογή του εσωτερικού νομοθέτη να συμπορεύεται προς τη διάταξη του άρθρου 8 παρ. 1 και 2 της Σύμβασης, δηλαδή η υιοθεσία πρέπει να διασφαλίζει το συμφέρον του ανηλίκου. Ως εκ τούτου, όταν το συμφέρον του ανηλίκου επιτάσσει επιμήκυνση του ανώτατου ορίου ηλικίας, ιδίως δε και μικρό βαθμό, αυτό πρέπει να επιμηκύνεται διότι το ανώτατο όριο ηλικίας της διάταξης του άρθρου 1543 ΑΚ έχει σχετική και επιβοηθητική σημασία και δεν πρέπει να ερμηνευθεί ως αυστηρή προϋπόθεση της υιοθεσίας, ούτε να θεωρηθεί ότι καθιερώνει απαράβατο τυπικό κώλυμα υιοθεσίας, εφόσον συντρέχει σπουδαίος λόγος για να πραγματοποιηθεί, που βέβαια δεν είναι άλλος από την όσο γίνεται πιο άρτια εξυπηρέτηση του συμφέροντος του υιοθετουμένου (ΑΠ 1632/2014)[1].

Η σύγχρονη αντιμετώπιση του θέματος απαιτεί να τίθεται ως πρωτεύον το συμφέρον του τέκνου και δευτερευόντως να εξετάζονται τα ηλικιακά όρια καθώς αποδεικνύεται πλέον ότι το ανώτερο όριο ηλικίας που θέτει ως προϋπόθεση ο νόμος δεν ανταποκρίνεται στις υφιστάμενες συνθήκες διαβίωσης και την αποδειγμένη αύξηση του προσδόκιμου ζωής, ενισχύεται δε, το επιχείρημα αυτό από την υιοθέτηση των νέων ηλικιακών ορίων που ορίστηκαν για την ανάδειξη των αναδόχων με τον νόμο 4538/2018 τους και τους στόχους που έθεσε η πολιτεία μέσω της επιλογής της αυτής, ήτοι την ενεργοποίηση και ευαισθητοποίηση των μεγαλύτερων σε ηλικία πολιτών της προς τους σκοπούς της αναδοχής[2].

Αγγελική Λιγοψυχάκη, δικηγόρος

info@efotopoulou.gr

[1] Βλ. 153/2017 ΜΠΡ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ, δημοσιευμένη σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ

[2] Βλ. 3538/2023 ΜΠΡ ΑΘΗΝΩΝ, αδημοσίευτη