Αντικείμενο της δίκης για τις αποδοχές του εργαζομένου είναι οι μικτές αποδοχές του

Ο εργαζόμενος που επιδιώκει την ικανοποίηση των μισθολογικών του αξιώσεων τόσο όταν αυτές συνιστούν τις συμβατικές αποδοχές που απορρέουν από την ατομική σύμβαση εργασίας, όσο και όταν πρόκειται για τις νόμιμες αποδοχές που στηρίζονται σε συλλογική σύμβαση εργασίας ή σε διαιτητική απόφαση ζητά με την αγωγή του το ποσό των ακαθάριστων αποδοχών του.

Αντικείμενο της δίκης περί των οφειλόμενων και μη καταβεβλημένων αποδοχών είναι δηλαδή οι μικτές αποδοχές του εργαζόμενου χωρίς την αφαίρεση των νόμιμων κρατήσεων (βλ. ΑΠ 332/2008, ΑΠ 2126/2007, ΑΠ 1171/2007, ΑΠ 1481/2006).

Ο εργοδότης υποχρεούται από το νόμο να παρακρατεί ορισμένα ποσά από το μισθό για την καταβολή τους στους οργανισμούς κυρίας και επικουρικής ασφαλίσεως, όπως το Ι.Κ.Α. και το Τ.Ε.Α.Μ. (άρθρα 26 παρ. 5 α.ν. 1846/1951, 22 και 32 του ν. 2084/1992 και εκτελεστικές υπουργικές αποφάσεις), καθώς και το φόρο μισθωτών υπηρεσιών, χαρτόσημο εξοφλήσεως μισθού κ.λπ.. Τα ποσά αυτά δεν αποτελούν αντικείμενο της δίκης για τις αποδοχές και δεν αφαιρούνται από το δικαστήριο που επιδικάζει οφειλόμενες στο σύνολό τους ή κατά ένα μέρος τους δεδουλευμένες αποδοχές ή μισθούς υπερημερίας, αλλά παρακρατούνται από τον εργοδότη κατά την εκτέλεση της αποφάσεως και αποδίδονται στους τρίτους δικαιούχους (βλ. σχ. ΑΠ 135/2003).

Συνεπώς, για να είναι ορισμένη η σχετική αγωγή δεν χρειάζεται να αναφέρονται σ΄ αυτήν οι νόμιμες κρατήσεις που έγιναν ή πρέπει να γίνουν επί των αξιούμενων οικείων χρηματικών ποσών, ενώ, πλέον τούτου, δεν χρειάζεται να αναφέρονται τα σχετικώς στον ίδιο τον ενάγοντα καταβληθέντα έναντι των αξιώσεών του χρηματικά ποσά, εφόσον το γεγονός τούτο πρέπει να επικαλεστεί κατ΄ ένσταση (άρθρο 416 ΑΚ) ο εναγόμενος, κατά του οποίου προβάλλεται με την αγωγή η σχετική αξίωση.

 

 

Θεώνη Κάδρα, Δικηγόρος

e-mail:info@efotopoulou.gr