Δυνατότητες προσβολής της ερήμην απόφασης
Από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 501, 502 παρ. 1, 503 παρ.1, 509, 513 παρ.1, 516 παρ.1 και 518 παρ.1 του ΚΠολΔ, προκύπτουν τα ακόλουθα: Η ερήμην απόφαση προσβάλλεται με ανακοπή ερημοδικίας από τον διάδικο που ερημοδικάσθηκε. Αν η ανακοπή απορριφθεί πρωτοδίκως, ο διάδικος μπορεί να προσβάλει την απορριπτική απόφαση με έφεση. Οι λόγοι έφεσης στην περίπτωση αυτή περιορίζονται κατ’ ανάγκη στο αντικείμενο της δίκης επί της ανακοπής, ήτοι στην ύπαρξη ή στο έγκυρο της κλήτευσης του εκκαλούντος στην ερήμην δίκη ή στη συνδρομή ή μη λόγων ανωτέρας βίας. Το δευτεροβάθμιο δικαστήριο, κάνοντας δεκτή την έφεση, θα εξαφανίσει την πρωτόδικη απόφαση, θα δεχθεί την ανακοπή, θα ακυρώσει την ερήμην πρωτόδικη συζήτηση και την πρωτόδικη απόφαση και, αφού διατάξει την απόδοση του παραβόλου, θα προχωρήσει αμέσως στην εξέταση της διαφοράς. Λόγοι που πλήττουν και την ερήμην απόφαση ως προς την ουσία της υπόθεσης δε μπορούν να προταθούν με την έφεση σε βάρος της απορριπτικής της ανακοπής απόφασης, διότι η απόφαση αυτή (η ερήμην εκδοθείσα) δε θεωρείται πλέον συνεκκληθείσα (βλ. σχετ. το άρθρο 3 παρ.19 του ν.2207/1994, που κατήργησε το άρθρο 515 του ΚΠολΔ). Μπορεί όμως να προσβληθεί με έφεση αυτοτελώς. Μάλιστα η έφεση κατ’αυτής μπορεί να σωρευθεί στο ίδιο δικόγραφο με την έφεση κατά της απόφασης, που απέρριψε την ανακοπή. Στην περίπτωση αυτή η έφεση κατά της ερήμην απόφασης ασκείται επικουρικώς, δηλαδή υπό τον όρο ότι η έφεση κατά της απορριπτικής της ανακοπής απόφασης θα απορριφθεί για τυπικό ή ουσιαστικό λόγο. Διότι, αν η έφεση αυτή γίνει δεκτή, το δευτεροβάθμιο Δικαστήριο εξαφανίζει την ερήμην απόφαση, σύμφωνα με τα άρθρα 509 και 535 παρ.1 του ΚΠολΔ, με συνέπεια η έφεση κατ’ αυτής να καθίσταται άνευ αντικειμένου (Σαμουήλ Σαμουήλ, Η έφεση κατά τον ΚΠολΔ, Ε΄έκδοση, 2003, σελ.99, υπό τον αριθμό 228γ, βλ. επίσης περί της δυνατότητας άσκησης έφεσης σε βάρος της απορριπτικής της ανακοπής ερημοδικίας οριστικής απόφασης σε Νικολάου Νίκα, Εγχειρίδιο Πολιτικής Δικονομίας, Δ΄ έκδοση, 2022, σελ. 883, υπ’αριθμ.6 και ΑΠ 1222/2000 δημοσιευμένη σε ΤΝΠ Νόμος). Απόσπασμα από την υπ’ αρ. 398/2025 απόφαση του Εφετείου Πειραιά
Ευγενία Α. Φωτοπούλου, δικηγόρος
info@efotopoulou.gr