Γνωστοποίηση μαρτύρων προς το Δημόσιο – Προθεσμία κλήσης
Σύμφωνα με το άρθρο 422 του ΚΠολΔ: “1. Ο διάδικος που επιδιώκει τη λήψη ένορκης βεβαίωσης, σύμφωνα με όσα ορίζονται στο προηγούμενο άρθρο, επιδίδει δύο (2) τουλάχιστον εργάσιμες ημέρες πριν από την βεβαίωση στον αντίδικο κλήση, η οποία αναφέρει την αγωγή, το ένδικο βοήθημα ή μέσο, που αφορά η βεβαίωση, τόπον, ημέρα και ώρα που θα δοθεί, το ονοματεπώνυμο, το επάγγελμα και τη διεύθυνση της κατοικίας του μάρτυρα”.
Σύμφωνα με την υπ. αριθμ. 28/2010 απόφαση του ΠΠρΑθ: «Η προθεσμία των δύο ημερών ισχύει και για την κλήτευση του Δημοσίου, διότι δεν προβλέπεται άλλη προθεσμία γι’ αυτό. Στο άρθρο 9 του Κώδικα Νόμων περί Δικών του Δημοσίου (διάταγμα της 26ης Ιουνίου/10ης Ιουλίου 1944) ορίζεται ότι “1. Ουδεμία αγωγή κατά του Δημοσίου επιτρέπεται να εγγραφεί προς συζήτηση στο πινάκιο του αρμοδίου δικαστηρίου προ της παρελεύσεως μηνός από της κοινοποιήσεως αυτής. Η προθεσμία αυτή δεν δύναται να συντμηθεί δια πράξεως του προέδρου του δικαστηρίου, ειμή τη εγγράφω συναινέσει του αντιπροσώπου του Δημοσίου. 2. Η διάταξη της προηγουμένης παραγράφου εφαρμόζεται εις πάσα ανεξαιρέτως δικαστική πράξη και ενέργεια κατά του Δημοσίου και πάσα κλήτευση αυτού ενώπιον δικαστηρίων ή εισηγητών προς διεξαγωγή αποδείξεων έτι δε προέδρων και ειρηνοδικών ως και πάσης άλλης δικαστικής αρχής,τηρούμενης πάντοτε επί ποινή ακυρότητος και εν πάση περιπτώσει μηνιαίας προθεσμίας από της κοινοποιήσεως της κλητεύσεως του Δημοσίου μέχρις της ορισμένης προς εμφάνιση του ημέρας. Εφόσον δεν ετηρήθη υπέρ του Δημοσίου η ανωτέρω μηνιαία προθεσμία πάσα πράξη ή κλήτευση του Δημοσίου είναι αυτοδικαίως άκυρος, ουδέ συγχωρείται ερημοδικία κατά του Δημοσίου προ της παρελεύσεως μηνός από της κοινοποιήσεως της κλητεύσεώς του…”. Στην ειδική για το Δημόσιο διάταξη δεν ορίζεται για την προθεσμία κλητεύσεώς του πριν από τη δόση ένορκης βεβαίωσης. Και δεν ορίζεται διότι ο νομοθέτης του 1944 αγνοούσε τις ένορκες βεβαιώσεις, δημιούργημα της πρακτικής, αρχικά, που πολύ αργότερα νομοθετήθηκε ως ιδιαίτερο αποδεικτικό μέσο.
Πάντως, από το προαναφερόμενο άρθρο 9 δεν μπορεί να ληφθεί επιχείρημα ότι η προθεσμία κλητεύσεως του Δημοσίου πριν τη δόση ένορκης βεβαίωσης είναι επίσης τριάντα ημερών […]. Αναλογική εφαρμογή του άρθρου 9 δεν μπορεί να γίνει υπέρ του Δημοσίου και αν γινόταν θα επέφερε (- συνεπαγόταν) αδικαιολόγητη διαφοροποίηση υπέρ του Δημοσίου ως προς την προθεσμία κλητεύσεως για ένορκες βεβαιώσεις ενώπιον του ειρηνοδίκη και του συμβολαιογράφου, που δεν ενεργούν στις περιπτώσεις δόσεως ενώπιον τους ενόρκων βεβαιώσεων ως δικαστική αρχή. Στην κρίση του νομοθέτη απόκειται να διαφοροποιήσει την προθεσμία κλητεύσεως αν θεωρεί ότι δεν επαρκεί για το Δημόσιο, η νομολογία δεν επιτρέπεται όμως να ερμηνεύσει κατά τον τρόπο αυτό, για τον πρόσθετο λόγο ότι θα εισήγαγε διαφοροποίηση υπέρ ενός διαδίκου».
Αντίστοιχα έκρινε και η υπ. αριθμ. 9936/2019 απόφαση του ΜΠρΘεσ. Συγκριμένα, το Δικαστήριο διευκρίνισε πως η γνωστοποίηση μαρτύρων προς το εναγόμενο Δημόσιο αρκεί να γίνει εντός της προθεσμίας των άρθρων 421 και 421 του ΚΠολΔ, χωρίς να απαιτείται η τήρηση ως προς την προηγούμενη κλήτευση του εναγομένου Δημοσίου της μηνιαίας προθεσμίας του άρθρου 9 του Κώδικα Νόμων περί Δικών του Δημοσίου (δ/γμα της 26.6/10.7.1944), διότι η τήρηση της προθεσμίας αυτής απαιτείται όταν οι δικαστικές αρχές ενεργούν ως τέτοιες, και δεν ενεργεί ως δικαστική αρχή ούτε ο ειρηνοδίκης όταν δίδεται ενώπιον του ένορκη βεβαίωση, ούτε φυσικά ο συμβολαιογράφος.
Ελένη Μακροδημήτρη, ασκ. δικηγόρος
info@efotopoulou.gr