Η αστική ευθύνη του Δημοσίου κατά τα άρθρα 105 και 106 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα

Σύμφωνα με το άρθρο 105 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα: «Για παράνομες πράξεις ή παραλείψεις των οργάνων  του  δημοσίου κατά  την  άσκηση  της  δημόσιας  εξουσίας  που τους έχει ανατεθεί, το δημόσιο ενέχεται σε αποζημίωση, εκτός αν η πράξη ή η  παράλειψη  έγινε κατά  παράβαση διάταξης, που υπάρχει για χάρη του γενικού συμφέροντος. Μαζί με το δημόσιο ευθύνεται εις ολόκληρον και το υπαίτιο πρόσωπο,  με την επιφύλαξη των ειδικών διατάξεων για την ευθύνη των υπουργών.» Σύμφωνα δε με το άρθρο 106 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα: «Οι διατάξεις των δύο προηγούμενων άρθρων εφαρμόζονται και για την ευθύνη των δήμων, των κοινοτήτων ή των άλλων νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου από πράξεις ή παραλείψεις των οργάνων που βρίσκονται στη υπηρεσία τους.»

Το δίκαιο, αποδοκιμάζοντας την πράξη που προκαλεί ζημία σε ένα μέλος της κοινωνίας, επιβάλλει την υποχρέωση στον ζημιώσαντα να αποκαταστήσει τη ζημία[1].  Στο δημόσιο δίκαιο, ως αστική ευθύνη θεωρείται το νομικός καθεστώς που διέπει την οργάνωση και λειτουργία του μηχανισμού εκείνου που διαγράφει τις προϋποθέσεις και τα όρια των υποχρεώσεων του δημοσίου να αποκαθιστά τη ζημία, που προξενούν στους διοικουμένους οι παράνομες πράξεις ή παραλείψεις ή υλικές ενέργειες των οργάνων του.[2] Δια αγωγής ασκείται πάντοτε η αξίωση προς αποζημίωση, επί παρανόμων πράξεων, παραλείψεων και υλικών ενεργειών, συνέπεια των οποίων αναφύεται ακυρωτική διαφορά. Υπό το άρθρο 71 ΚΔΔικ, η αξίωση αποζημίωσης είναι ευρεία και ειδικότερα περιλαμβάνει κάθε διοικητική ενέργεια, η οποία θεμελιώνει αυτή την αξίωση.

Χαρά Ζούκα, Δικηγόρος

info@efotopoulou.gr

[1] Η αγωγή στη διοικητική δικονομία, Νικόλαος Π. Σοϊλεντάκης, σελ: 205, Εκδ. Δίκαιο και Οικονομία Π.Ν Σάκκουλα.

[2] Όπως ως άνω σελ.41