Οι γενικές αρχές του διοικητικού δικαίου και ειδικότερα η αρχή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του διοικουμένου
Η ύπαρξη και η ισχύς των γενικών αρχών του διοικητικού δικαίου επιβεβαιώνεται από τη νομολογία, η οποία και τις προσδίδει χαρακτήρα κανόνα δικαίου[1], δηλαδή κανόνα, η παράβαση του οποίου επιφέρει έννομες συνέπειες. Ο ρόλος τους είναι συμπληρωματικός και ισχύουν, όταν δεν υπάρχει σχετικός κανόνας, ο οποίος έχει θεσπιστεί με πράξη νομοθετικού οργάνου (ΣτΕ 2786/1989). Γενικές αρχές του διοικητικού δικαίου συνιστούν μεταξύ άλλων: η αρχή της χρηστής διοίκησης, η αρχή της αναλογικότητας, η προηγούμενη ακρόαση, η μη αναδρομική ισχύς των διοικητικών πράξεων, ο έλεγχος της μη υπέρβασης των άκρων ορίων της διακριτικής εξουσίας, η αρχή της αμεροληψίας, η αρχή της διαφάνειας. Μία σημαντική αρχή δράσης της Διοίκησης απορρέουσα απευθείας από το κράτος δικαίου και την ασφάλεια δικαίου συνιστά η αρχή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του διοικουμένου. Η αρχή αυτή τίθεται με σκοπό να αποτρέπεται ο αιφνιδιασμός του διοικουμένου από μια ήδη υπάρχουσα κατάσταση, η οποία έχει διαμορφωθεί από τη Διοίκηση, καθώς και να αποτρέπεται η ζημία στα έννομα συμφέροντά του, που πρόκειται να υποστεί ο διοικούμενος από την ανατροπή της κατάστασης αυτής. Ουσιαστικά με την αρχή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του διοικουμένου οριοθετείται η μεταβολή ως προς τη δράση της Διοίκησης, δεδομένου ότι κατόπιν όμοιας, σταθερής πρακτικής η Διοίκηση έδωσε στον διοικούμενο τη δικαιολογημένη εντύπωση ότι θα δρα ομοίως και μελλοντικά.
Χαρά Ζούκα, Δικηγόρος
info@efotopoulou.gr
[1] Εγχειρίδιο Διοικητικού Δικαίου, Επαμεινώνδας Π. Σπηλιωτόπουλος, ΤΟΜΟΣ 1, Εκδ. Νομική Βιβλιοθήκη, 2017.