Ποινική ευθύνη εργοδότη από τη μη καταβολή μισθών

Ο εργοδότης οφείλει κατά τη συμφωνηθείσα με τον υπάλληλό του ημερομηνία (δήλη ημέρα) να καταβάλει στον υπάλληλο όλες τις δεδουλευμένες αποδοχές του αλλά και κάθε χορηγία προς αυτόν (με εξαίρεση τυχόν αποζημιώσεις ή άλλες απαιτήσεις του εργαζομένου, βλ. Βλαστός Στ., Ατομικό Εργατικό Δίκαιο, 2012, σελ. 415).

Στην περίπτωση που δεν καταβάλλει τις δεδουλευμένες αποδοχές κατά την ημέρα που οφείλει, καθίσταται άνευ άλλου και χωρίς όχληση υπερήμερος οφειλέτης (εκτός εάν μπορέσει να αποδείξει κάποιο γεγονός το οποίο αποκλείει την υπερημερία του πρβλ. ΑΠ 1590/1990 ΔΕΝ 48, 15, ΑΠ 793/1989 ΠοινΧρον 1990, 167).

Η υπερημερία αυτή του εργοδότη, παρέχει στον εργαζόμενο το δικαίωμα να υποβάλλει μήνυση κατά του εργοδότη για παραβίαση του άρθρου μονού του αν.ν. 690/1945 όπως αυτό αντικαταστάθηκε από το άρθρο 8 παρ. 1 του Ν. 2336/1995 και το οποίο προβλέπει ότι: «κάθε εργοδότης ή διευθυντής […], ο οποίος δεν καταβάλλει εμπρόθεσμα στους απασχολούμενους σε αυτόν τις οφειλόμενες συνεπεία της σύμβασης ή της σχέσης εργασίας πάσης φύσεως αποδοχές […] τιμωρείται κατόπιν μηνύσεως των ενδιαφερομένων ή των οργάνων του Υπουργείου Εργασίας ή των οργάνων της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης που είναι εντεταλμένα για την εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας […] με φυλάκιση μέχρι έξι (6) μήνες και χρηματική ποινή […]. Η εκδίκαση των παραπάνω γίνεται κατά την διαδικασία του αυτοφώρου, όπως προβλέπεται από τα άρθρα 417 επ. του Κ.Π.Δ.».

Το έγκλημα αυτό τιμωρείται ως γνήσιο έγκλημα παραλείψεως απλά με την παράλειψη εκ μέρους του εργοδότη να καταβάλει κατά τη δήλη ημέρα το σύνολο ή μέρος των δεδουλευμένων αποδοχών του υπαλλήλου. Για τη θεμελίωση του εγκλήματος αυτού, δεν χρειάζεται να υπάρχει έγκυρη σύμβαση εργασίας, αλλά αρκεί και η απλή σχέση εργασίας, αφού η άνω διάταξη αναφέρεται σε «σύμβαση ή σχέση εργασίας». Οι αξιώσεις του εργαζομένου που απασχολήθηκε με έγκυρη σύμβαση εργασίας απορρέουν από τις περί συμβάσεις διατάξεις του άρθρου 648 επ. του Α.Κ., ενώ του εργαζομένου που απασχολήθηκε με άκυρη εργασιακή σχέση απορρέουν από τις περί αδικαιολόγητου πλουτισμού διατάξεις (άρθρο 904 Α.Κ. επ).

Ο εργαζόμενος ο οποίος έχει αξίωση κατά υπερήμερου εργοδότη ο οποίος έχει την εμπορική ιδιότητα, μπορεί να ζητήσει να κηρυχθεί αυτός σε πτώχευση εάν συντρέχουν και οι υπόλοιπες κατά τον ΕμπΝ προϋποθέσεις.

Επίσης οι μισθοί υπερημερίας προστατεύονται όπως και οι δεδουλευμένοι μισθοί και δεν κατάσχονται ούτε συμψηφίζονται σε ανταπαιτήσεις του εργοδότη, ούτε και εκχωρούνται (βλ. Βλαστός Στ., Ατομικό Εργατικό Δίκαιο, σελ. 418).     

 

Έμη Ζαΐμη

info@efotopoulou.gr