Aν δεν υπάρχει συμφωνία μεταξύ των συνιδιοκτητών, κάθε ιδιοκτήτης είναι υποχρεωμένος να κατασκευάσει και να συντηρεί το μέρος της κλίμακας που οδηγεί από τον προηγούμενο όροφο στον δικό του, ενώ το μέρος της κλίμακας που εξυπηρετεί τη μετακίνηση των συνιδιοκτητών από τον τελευταίο όροφο στο κοινόκτητο και κοινόχρηστο ηλιακό δώμα κατασκευάζεται και συντηρείται με δαπάνη όλων των οροφοκτητών, στους οποίους ανήκει το δώμα
Κατά τη σαφή έννοια του άρθ. 5 στοιχ. β` του ν. 3741/1929, κάθε συνιδιοκτήτης είναι υποχρεωμένος να συνεισφέρει στα κοινά βάρη (κοινές δαπάνες), δηλαδή στις δαπάνες που συνδέονται αμέσως με την υπάρχουσα ανάγκη για την πλήρη και απρόσκοπτη λειτουργία της κοινής οικοδομής κατά τον προορισμό της, ανταποκρίνονται στο κοινό συμφέρον όλων των συνιδιοκτητών και δεν έχουν πολυτελή ή επωφελή χαρακτήρα, ούτε είναι δυσαναλόγως επαχθείς (ΑΠ 991/1984 ΕΔΠ 1984.95). Ειδικότερα τέτοιες δαπάνες είναι οι ανταποκρινόμενες στην, κατά τις αρχές της καλής πίστεως και των χρηστών ηθών, χρηστή διοίκηση του κοινού, η οποία επιβάλλεται εκ των πραγμάτων προς το κοινό συμφέρον των συνιδιοκτητών και δη αυτές που αφορούν την απρόσκοπτη λειτουργία των κοινών μερών και εγκαταστάσεων της συνιδιοκτησίας, εφόσον παρίστανται αναγκαίες για τη λειτουργικότητα της πολυκατοικίας και την επισκευή και συντήρηση των κοινών πραγμάτων αυτής (ΕφΑθ 8457/1991 ΕλΔ 34. 1652, ΕφΑθ 5642/1985 ΕΔΠ 1985.295, ΕφΑθ 2505/1985 ΕΔΠ 1985, 105). Τέτοιες δαπάνες είναι αυτές που κατέστησαν αναγκαίες λόγω φθοράς από τη χρήση ή τον χρόνο ή από τυχαία χειροτέρευση των κοινών πραγμάτων και εκείνες που αποσκοπούν στην αποκατάσταση των ζημιών λόγω πραγματικών ελαττωμάτων που οφείλονται σε υπαιτιότητα τρίτων προσώπων, όπως ο εργολάβος και κατασκευαστής της οικοδομής, έστω και αν υπάρχει παραλλήλως και ευθύνη κατ` αυτού προς αποζημίωση (ΕφΑθ 3170/1998 ΕλΔ 42. 491, ΕφΑθ 7821/1993 ΕΔΠ 1997. 211).
Οι κλίμακες, κύριες ή βοηθητικές (υπηρεσίας), οι οποίες αποσκοπούν στην παροχή δυνατότητας στους ιδιοκτήτες των ορόφων της από όροφο σε όροφο μετακίνησης τους, εφόσον με τη συστατική της οροφοκτησίας πράξη δεν ορίσθηκε διαφορετικά, με τη συμφωνία όλων των ιδιοκτητών, είναι κοινόκτητα και κοινόχρηστα πράγματα (ΑΠ 420/1985 ΝοΒ 34. 190). Κατ` αντίθεση, όμως, προς τις διατάξεις των άρθ. 2 § 1 και 5 § 1 του ως άνω ν. 3741/1929 οι οποίες ορίζουν, ότι αν δεν υπάρχει συμφωνία μεταξύ των συνιδιοκτητών, καθένας από αυτούς είναι υποχρεωμένος να συνεισφέρει στα κοινά βάρη και ειδικότερα στην κατασκευή και συντήρηση των κοινόκτητων και κοινόχρηστων πραγμάτων της οικοδομής, με βάση την αξία του ορόφου ή του διαμερίσματος του οποίου είναι κύριος, η διάταξη του άρθ. 6 § 2 του ίδιου ως άνω νόμου ορίζει, ότι ειδικά οι (κοινόχρηστες) κλίμακες, όπως και οι κυρίως διάδρομοι, κατασκευάζονται και συντηρούνται με δαπάνη των ιδιοκτητών των ορόφων στους οποίους χρησιμεύουν, κατά τον λόγο της αξίας καθενός ορόφου. Στην κλίμακα περιλαμβάνονται όλα όσα αποτελούν το κοινώς λεγόμενο κλιμακοστάσιο, ήτοι οι φωταγωγοί, λαμπτήρες φωτισμού, κιγκλιδώματα (Χ. Παπαδάκη οριζόντιος ιδιοκτησία, σελ. 102, Μ. Καλλιμοπούλου στην Ερμ.ΑΚ άρθρ. 1117 αριθ. 10, 43, ΑΠ 264/1968 ΕΕΝ ΛΕ 557). Επομένως, κάθε ιδιοκτήτης είναι υποχρεωμένος να κατασκευάσει και να συντηρεί το μέρος της κλίμακας που οδηγεί από τον προηγούμενο όροφο στον δικό του, ενώ το μέρος της κλίμακας που εξυπηρετεί τη μετακίνηση των συνιδιοκτητών από τον τελευταίο όροφο στο κοινόκτητο και κοινόχρηστο ηλιακό δώμα κατασκευάζεται και συντηρείται με δαπάνη όλων των οροφοκτητών, στους οποίους ανήκει το δώμα (ΕφΑθ 4911/1994 ΕΔΠ 1995. 57).
Αγγελική Λιγοψυχάκη, δικηγόρος