Η υποχρεωτικότητα ή μη της αρχικής συνεδρίας διαμεσολάβησης στην περίπτωση που εναγόμενοι είναι το Δημόσιο αλλά και ιδιώτης

Δυνάμει του άρθρου 6 παρ. 2 του ν. 4640/2019 εξαιρούνται από την υποχρεωτική αρχική συνεδρία διαμεσολάβησης της παραγράφου 1 του ίδιου άρθρου οι διαφορές, στις οποίες διάδικο μέρος είναι το Δημόσιο, Ο.Τ.Α. ή Ν.Π.Δ.Δ. και δεν απαιτείται η προσκόμιση πρακτικού περάτωσης Υ.Α.Σ. του άρθρου 7 § 4 του ν. 4640/2019.

Η εξαίρεση από την υποχρεωτική αρχική συνεδρία διαμεσολάβησης καταλαμβάνει κάθε υπόθεση, στην οποία είναι διάδικος το Ελληνικό Δημόσιο, είτε ενάγεται μόνο αυτό είτε ενάγεται μαζί με άλλους και μάλιστα ανεξάρτητα από το αν μεταξύ του Δημοσίου και των υπόλοιπων εναγόμενων υπάρχει σχέση απλής ή αναγκαίας ομοδικίας, διότι κριτήριο για τη θέσπιση αυτής της εξαίρεσης δεν αποτελεί η φύση της διαφοράς, αλλά η συμμετοχή στη δίκη του Ελληνικού Δημοσίου καθαυτή  (ΠΠΡ ΑΘΗΝΩΝ 1943/2025 ΝΟΜΟΣ).

Σχετική και η υπ’ αριθμ. 8/2021 γνώμη της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων της Κεντρικής Επιτροπής Διαμεσολάβησης: «Εκ της γραμματικής και τελολογικής  ερμηνείας της διατάξεως του άρθρου 6 παρ. 2 ν. 4640/2019, αλλά και εκ της βουλήσεως του νομοθέτη, προκύπτει σαφώς ότι εφ’  όσον στις διαφορές της παραγράφου 1 διάδικο μέρος είναι το Δημόσιο κλπ, τότε  αυτές εξαιρούνται από την  ΥΑΣ, ανεξαρτήτως του εάν στην δίκη συμμετέχει ως  ομόδικος  τούτου φυσικό  πρόσωπο. Στη συγκεκριμένη ρύθμιση κρίσιμο στοιχείο δεν είναι ο χαρακτήρας μιας διαφοράς ως ιδιωτικής ή δημόσιας ( υπό του νόμου διαμεσολάβηση προβλέπεται σε αστικές και εμπορικές διαφορές), αλλά η ίδια η εμπλοκή του Δημοσίου ως διαδίκου, γεγονός που αρκεί για την εξαίρεση της διαφοράς από την υποχρέωση διενέργειας αρχικής συνεδρίας. Συμφώνως προς την ερμηνεία αυτή  δεν τίθεται ζήτημα αναγκαίας ή απλής ομοδικίας του Δημοσίου με τα συμμετέχοντα πρόσωπα. Κρίνεται ότι, κατά αυτό τον τρόπο αποτρέπεται η ανασφάλεια διαδίκων και δικαστηρίων για την τήρηση της υποχρεωτικότητας της διαμεσολάβησης…»

Βασιλική Φλωκατούλα – Δικηγόρος

info@efotopoulou.gr