Απόσβεση της απαίτησης μετά την έκδοση της διαταγής πληρωμής – δεν μπορεί να αποτελέσει λόγο ανακοπής

Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 623, 626 παρ. 1 εδαφ. α’ και 2, 628 παρ. 1στ α’, 629 εδαφ. α’, 632 παρ. 1 εδαφ. α’ και 633 ΚΠολΔ προκύπτει ότι οι ισχυρισμοί που ανάγονται σε επιγενόμενη από την έκδοση της διαταγής πληρωμής απόσβεση της απαίτησης δεν μπορούν να αποτελέσουν λόγο ανακοπής και, συνεπώς, ούτε και να προταθούν με οποιονδήποτε τρόπο στη σχετική δίκη. Και τούτο διότι το αντικείμενο της δίκης επί της ανακοπής συγκροτείται αποκλειστικά από τους λόγους που αφορούν στο έγκυρο ή μη της έκδοσης της διαταγής πληρωμής, η κρίση δε για την ύπαρξη της αξίωσης αποτελεί προδικαστικό ζήτημα της κύριας κρίσης περί του κύρους της διαταγής πληρωμής. Συνεπώς, ισχυρισμοί που ανάγονται σε επιγενόμενη από την έκδοση της διαταγής πληρωμής απόσβεση της απαίτησης δεν μπορούν να αποτελέσουν λόγους της ανακοπής αυτής, ούτε να προταθούν με οποιονδήποτε τρόπο στη σχετική δίκη. Ισχυρισμοί που δεν υπήρχαν κατά την έκδοση της διαταγής πληρωμής, δεν είναι λογικώς δυνατόν να επιδρούν στο έγκυρο της εκδόσεώς της (ΑΠ 201/2003, 1568/2002 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Τα επιγενόμενα της έκδοσης της διαταγής πληρωμής περιστατικά (λ.χ. εξόφληση) μπορούν να προταθούν μέσω της κατά το άρθρο 933 του ΚΠολΔ ανακοπής κατά της εκτέλεσης (ΑΠ 201/2003 ό.π.).

Επομένως, λόγος ανακοπής ο οποίος αναφέρεται σε επιγενόμενα της έκδοσης της ανακοπτόμενης διαταγής πληρωμής περιστατικά δεν μπορεί να προταθεί και τυγχάνει, σύμφωνα με όσα αναφέρθηκαν ως άνω, απορριπτέος ως απαράδεκτος.

Μαρία Τζαβέλα

Δικηγόρος, LL.M.

E-mail: info@efotopoulou.gr