Νομότυπη κλήτευση του προσθέτως παρεμβάντος: προϋπόθεση του παραδεκτού της συζήτησης της έφεσης

Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 82 εδ. γ΄ του ΚΠολΔ «αποφάσεις και δικόγραφα, που επιδίδονται στους κύριους διαδίκους, πρέπει να επιδίδονται και σε εκείνον που άσκησε πρόσθετη παρέμβαση». Εξ άλλου, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 81 παρ. 3 εδ. α΄ του ίδιου Κώδικα «ο παρεμβαίνων καλείται στις επόμενες διαδικαστικές πράξεις από τον διάδικο που επισπεύδει τη δίκη». Ειδικότερα προβλέπεται ότι «σε περίπτωση πρόσθετης παρέμβασης, έχει δικαίωμα να προτείνει την έλλειψη κλητεύσεως και ο διάδικος για την υποστήριξη του οποίου ασκήθηκε η παρέμβαση» (εδ. β΄). Τέλος, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 517 εδ. α΄ του ΚΠολΔ «η έφεση απευθύνεται κατ` εκείνων, που ήσαν διάδικοι στην πρωτόδικη δίκη ή των καθολικών διαδόχων ή των κληροδόχων τους».

Από τον συνδυασμό όλων των παραπάνω διατάξεων, προκύπτει όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η υπ’ αρ. 677/2011 απόφαση του Εφετείου Αθηνών (ΕΦΑΔ 2011/880), ότι, κατ` αρχήν, η έφεση δεν απευθύνεται και κατά του πρωτοδίκως προσθέτως παρεμβάντος, δηλαδή του ασκήσαντος πρόσθετη υπέρ κάποιου διαδίκου παρέμβαση στην πρωτοβάθμια δίκη, κατά την οποία εκδόθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση, γιατί αυτός δεν είναι κύριος διάδικος.

Ο πρωτοδίκως προσθέτως παρεμβάς, όμως, πρέπει να καλείται στη συζήτηση της εφέσεως, για να ενημερώνεται περί της εξελίξεως της δίκης και να του παρέχεται η δυνατότητα να ασκεί τα νόμιμα δικαιώματα του, διότι, άνευ της κλητεύσεως αυτού, παραβιάζεται η συνταγματικά κατοχυρωμένη αρχή του δικαιώματος της εκατέρωθεν ακροάσεως, προβλεπόμενη από τη διάταξη του άρθρου 20 παρ. 1 του ισχύοντος Συντάγματος, αφού ειδική εφαρμογή της περιέχουν οι προαναφερθείσες διατάξεις του ΚΠολΔ.

Συνεπώς, η έλλειψη κλητεύσεως του πρωτοδίκως προσθέτως παρεμβάντος κατά τη συζήτηση της επί της εφέσεως δίκης, αφού γίνεται με σκοπό να του παρασχεθεί η δυνατότητα συμμετοχής του στη δευτεροβάθμια δίκη, έχει ως αποτέλεσμα, σε περίπτωση απουσίας του, να δημιουργείται απαράδεκτο της συζητήσεως, το οποίο, ως αναφερόμενο στην προδικασία, λαμβάνεται υπόψη και αυτεπαγγέλτως από το δικαστήριο (βλ. σχ. με το ζήτημα αυτό – μεταξύ πολλών άλλων αποφάσεων – και τις ΑΠ 1049/2010, ΑΠ 1665/2005, ΑΠ 870/2005, ΑΠ 377/2005, Εφ Θεσ 1426/2011 αποφάσεις, καθώς και τις ΑΠ 413/2004 ΕλλΔνη 44,1544, ΑΠ 408/2004 ΝοΒ 2005,671, ΑΠ 227/2000 ΕλλΔνη 41,972, ΑΠ 1347/1998 ΕλλΔνη 40,139).

Θεώνη Κάδρα, Δικηγόρος LL.M.

e-mail:  info@efotopoulou.gr