Τρόπος νομότυπης προβολής μέσων επίθεσης ή άμυνας εκ μέρους των διαδίκων σε δίκες μισθωτικών διαφορών

Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 111 παρ. 1, 115 παρ. 1 και 3, 242, 256 παρ. 1 στοιχ. δ΄, 591 παρ. 1 εδάφ. δ΄, 614 παρ. 1 και 527 ΚΠολΔ, συνάγεται ότι στις υποθέσεις που δικάζονται κατά την ειδική διαδικασία των μισθωτικών διαφορών, όπου είναι πλέον υποχρεωτική η κατάθεση προτάσεων, και συνεπώς, η διαδικασία εκδίκασης της διαφοράς είναι προφορική και γραπτή, η προβολή των μέσων επίθεσης και άμυνας (ως τέτοιων νοουμένων των πραγματικών ισχυρισμών που χαρακτηρίζονται από αυτοτέλεια και εισάγονται στη δίκη με τη μορφή ένστασης, αντένστασης και επαντένστασης[1]), για να είναι παραδεκτή, πρέπει να γίνεται, όχι μόνο με τις προτάσεις αλλά και προφορικά πριν από την έναρξη της συζήτησης στα ακροατήριο και να γίνεται σχετική αναφορά στα πρακτικά της δίκης, ώστε να παρέχεται η ευχέρεια στον καθ’ ου η ένσταση να αμυνθεί κατά τη διεξαγωγή της δίκης[2]. Τα περιεχόμενα, δηλαδή, στις προτάσεις μέσα επίθεσης και άμυνας προτείνονται συνοπτικώς και προφορικά κατά τη συζήτηση στο ακροατήριο, με σαφή (έστω και συνοπτική) έκθεση των γεγονότων που τα θεμελιώνουν (άρθρο 262 παρ. 1 ΚΠολΔ), και καταχωρίζονται στα συντασσόμενα από το γραμματέα πρακτικά της συζήτησης, διαφορετικά είναι απαράδεκτα (άρθρο 591 παρ. 1 εδάφ. δ΄ ΚΠολΔ)[3]. Απαιτείται, δηλαδή, σε κάθε περίπτωση, ακόμη και αν έχουν κατατεθεί προτάσεις στις οποίες περιέχονται οι εν λόγω ισχυρισμοί, προφορική πρόταση των ισχυρισμών αυτών, που, «ως γενόμενο κατά τη συζήτηση», σημειώνεται στα πρακτικά[4].

Η σημείωση της προφορικής πρότασης του ισχυρισμού στα πρακτικά πρέπει να προκύπτει ευθέως από το περί των προτάσεων και δηλώσεων τμήμα αυτών και δεν επιτρέπεται έμμεση συναγωγή της πρότασης αυτών (ισχυρισμών) είτε από το περιεχόμενο των ακολούθως καταχωρούμενων μαρτυρικών καταθέσεων είτε από το περιεχόμενο των υποβαλλόμενων έγγραφων προτάσεων[5]. Η προφορική πρόταση των ισχυρισμών είναι απαραίτητη για την προάσπιση του δικαιώματος ακρόασης του ενάγοντος, που αγνοεί το περιεχόμενο των προτάσεων του αντιδίκου του, καθώς αυτές κατατίθενται κατά τη συζήτηση στο ακροατήριο[6].

 

Αγγελική Πολυδώρου, δικηγόρος

email: info@efotopoulou.gr

[1] βλ. ΑΠ 134/2001 ΕλλΔη 2001, 709

[2] βλ. ΑΠ 1253/2004 ΕλλΔνη 2005, 119, ΕφΘεσ 2517/2008 ΕπισκΕμπΔ 2009, 171, X. Απαλαγάκη, Συστηματική παρουσίαση των βασικών τροποποιήσεων του ΚΠολΔ από το Ν.4335/2015, εκδ. 2017, σελ. 19 επ.

[3] βλ. ΕφΑθ 95/2018 δημ. στη ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ

[4] βλ. ΑΠ 433/2017, 72/2016, 409/2011, 1043/2010 δημ. στη ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1253/2004 ό.π.

[5] βλ. ΟλΑΠ 2/2005 δημ. στη ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1450/2013, 1043/2010, 1966/2008, 128/2008 δημ. στη ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ,, ΕφΑΘ 95/2018 δημ. στη ΤΝΠ/ΝΟΜΟΣ, ΕφΑΘ. 6514/2009 ΕλλΔνη 2010, 513, 515, 543/ ΕφΘεσ 2517/2008 δημ. στη ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ

[6] βλ. ΜΠΑθ 1016/2020 – ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΟλΑΠ 2/2005 ό.π., ΑΠ 127/2016, 243/2005 δημ. στη ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, I. Βαλμαντώνης σε Νικολάου Λεοντή «Ειδικές Διαδικασίες κατά τον ΚΠολΔ», εκδ. 2017, σελ. 25-26