Υπό ποιες προϋποθέσεις ιδρύεται λόγος αναίρεσης λόγω παραμόρφωσης περιεχομένου εγγράφου από το Δικαστήριο

Κατά το άρθρο 559 αριθμ. 20 του Κ.Πολ.Δ., λόγος αναιρέσεως ιδρύεται και αν το δικαστήριο παραμόρφωσε το περιεχόμενο εγγράφου με το να δεχθεί πραγματικά γεγονότα προφανώς διαφορετικά από εκείνα που αναφέρονται στο έγγραφο αυτό. Κατά την έννοια της διατάξεως αυτής, παραμόρφωση αποδεικτικού, κατά την έννοια των άρθρων 339 και 432 επόμ. του Κ.Πολ.Δ., εγγράφου, που ιδρύει τον προβλεπόμενο από αυτή λόγο αναιρέσεως, υπάρχει όταν το δικαστήριο, από εσφαλμένη ανάγνωση του εγγράφου, δέχθηκε ως περιεχόμενο του κάτι διαφορετικό από το πραγματικό, υπό την προϋπόθεση ότι το περιστατικό που δέχθηκε ήταν κρίσιμο για τη διάγνωση της διαφοράς (Ολ.Α.Π. 42/2002) και όχι όταν το δικαστήριο εξετίμησε απλώς το περιεχόμενο του εγγράφου, ακριβώς όπως έχει, ύστερα από ορθή ανάγνωσή του και κατέληξε από την εκτίμηση αυτού μόνου ή σε συσχετισμό με τις υπάρχουσες υπόλοιπες αποδείξεις, σε πόρισμα διαφορετικό από εκείνο που θεωρεί ως ορθό ο αναιρεσείων (Ολ.Α.Π. 1/1999, Α.Π. 1154/2021, Α.Π. 1181/2019). Για να είναι, εξάλλου, ορισμένος ο λόγος αυτός αναιρέσεως, πρέπει, εκτός από την εξειδίκευση του συγκεκριμένου εγγράφου, να προσδιορίζεται επαρκώς ποιο ακριβώς περιεχόμενου του εγγράφου δέχθηκε το δικαστήριο, να παρατίθεται κατά λέξη το περιεχόμενο του εγγράφου και να προκύπτει, έστω και έμμεσα, από το αναιρετήριο, ο ουσιώδης ισχυρισμός, για την απόδειξη ή ανταπόδειξη του οποίου χρησιμοποιήθηκε το έγγραφο (Α.Π. 1271/2121, Α.Π. 501/2021, Α.Π. 595/2020, ΑΠ 34/2023).

Άννα Ρεγκούτα, Δικηγόρος

e-mail: info@efotopoulou.gr